Na ścianach zewnętrznych budynku w pomieszczeniach przylegających do nich na różnych kondygnacjach widoczne są liczne ślady przemarzania – budynek wymaga pilnej termomodernizacji. Istniejąca stolarka okienna i drzwiowa jest nieszczelna, spaczona wymagająca wymiany. Poszycie dachu z blachy nad częścią główną budynku z uwagi na zużycie wymaga wymiany łącznie z obróbkami i orynnowaniem. Pilnego działania wymaga naprawa spękanego muru ogniowego wzdłuż oficyny bocznej wraz z wymiana tynków i obróbek blacharskich.       Natychmiastowe podjęcie działań remontowo-adaptacyjnych podyktowane jest wydaną w maju 2011 roku decyzją Stołecznego Konserwatora Zabytków (numer 55K/11) nakazującą w trybie natychmiastowej wykonalności przeprowadzenie remontu zabezpieczającego zabytkowego budynku w Warszawie.

Obecnie budynek znajduje się w złym stanie technicznym spowodowanym budową apartamentowców budynków mieszkalnych wielokondygnacyjnych z dwukondygnacyjnym podpiwniczeniem, przy ulicy Niecałej 7 i 11, z uwagi na nierównomierne osiadanie podłoża gruntowego. Stwierdzono liczne spękania ścian budynku w bezpośrednim sąsiedztwie dobudowanego budynku mieszkalnego, ceglanych stropów odcinkowych i nadproży na styku oficyny i pawilonu środkowego. Spękania ściany szczytowej mają charakter przestrzałowy. Pęknięcia pionowe elewacji od strony Ogrodu Saskiego przechodzą przez stropy, podłogi i elewację podwórkową. Jest bardzo prawdopodobne, że pęknięcia te uszkodziły także fundamenty. W związku z zaistniałymi uszkodzeniami stan budynku jest monitorowany – prowadzony jest monitoring geodezyjny przemieszczeń pionowych, rozwarcia rys oraz pęknięć.

Pawilon środkowy piętrowy posiada spękania ścian w jego narożach. W związku z tym destrukcji uległa dekoracja architektoniczna wewnętrznego wystroju w tych rejonach. Elewacja frontowa budynku posiada ubytki bogatej struktury architektonicznej występujące na styku z chodnikiem w ulicy Fredry oraz przy gzymsie. Elewacja ta jest mocno zabrudzona i zakurzona. W ścianach dziedzińca budynku zawilgocone są partie cokołowe budynku. Elewacje budynku od strony dziedzińca posiadają znamiona eksploatacyjnego zawilgocenia tynków, głównie w partii cokołowej, z powodu nieskutecznego odprowadzania wód opadowych z nawierzchni dziedzińca i sieni przejazdowej. Tynki tej elewacji pokryte liczną siatką spękań i zarysowań. W części klatki schodowej widoczne są spękania przestrzałowe. Elewacja budynku od strony Ogrodu Saskiego posiada znamiona eksploatacyjnego zawilgocenia tynków w partii pomiędzy drugim i trzecim piętrem z powodu odparzenia i odspojenia tynków oraz zamakania tej części elewacji spowodowanej przez nieszczelność obróbki blacharskiej nad trzecim piętrem. Zacieki na tynku występują także pod obróbkami blacharskimi muru ogniowego wzdłuż całej elewacji przy nakrywach kominowych i nad obróbkami uskoków poziomych elewacji. Zawilgocona jest także partia tynku wzdłuż cokołu w wyniku źle wyprofilowanej obróbki blacharskiej. Z obserwacji wizualnej elewacji, wielkość odspojenia tynków na skutek zawilgocenia szacuje się w granicach 40%- 45%.

EKSPERTYZA

Warszawska siedziba Polskiego Wydawnictwa Muzycznego przy ul. Fredry 8 to prawdziwa architektoniczna perła stolicy Polski. Nienaruszona działaniami wojennymi, po gruntownym remoncie wykonanym ze środków Ministerstwa Kultury i Sztuki, została przekazana w użytkowanie PWM-u 29 stycznia 1989 roku. Zapierająca dech w piersiach zabytkowa bryła, funkcjonalna kubatura oraz znakomita lokalizacja w zacisznym centrum Warszawy, sprawiają, że polskie środowisko muzyczne w 2019 roku zyska unikatową w skali europejskiej przestrzeń służącą rodzimej kulturze muzycznej.

Budynek Polskiego Wydawnictwa Muzycznego przy ulicy Fredry 8 w Warszawie to dawny budynek Banku Dyskontowego, który został wzniesiony w stylu neorenesansowym w latach 1896-97 według projektu znanego architekta, Kazimierza Loewego.

Budynek składa się z trzech zróżnicowanych pod względem konstrukcyjnym części: frontowej, przylegającego do niej od strony północnej skrzydła i wewnętrznej od podwórza. Część frontowa i skrzydło są czterokondygnacyjne natomiast część wewnętrzna jest dwukondygnacyjna. Budynek jest całkowicie podpiwniczony. Nad częścią frontową i północnym fragmentem skrzydła, przylegającym do nieruchomości od ulicy Niecałej, znajduje się wysokie poddasze przykryte dwuspadowym dachem a nad pozostałą częścią łącznika występuje niskie poddasze przykryte dachem jednospadowym.   

W części wewnętrznej zlokalizowano wysoką, dwukondygnacyjną salę operacyjną banku przykrytą szklanym świetlikiem, dodatkowo zabezpieczonym szklanym, jednospadowym dachem.

FREDRY 8

WARSZAWA

 
Konkurs Architektoniczny #Fredry8 na opracowanie koncepcyjnego projektu architektonicznego przebudowy siedziby Polskiego Wydawnictwa Muzycznego w Warszawie jest realizowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

fot. © Ł. Jarocki

fot. © J. Sokołowski

ZDJĘCIA ARCHIWALNE

fot. © PWM

DO POBRANIA

© Copyright 2017 by PWM Edition